De originaliteit is hier ook nog steeds aanwezig, omdat het bouwproject in de botanische tuin wordt geplaatst.
Traditie.
In de 16e eeuw in Italië, vooral in de regio Veneto, veranderde de economische situatie en groeide het belang van de landbouw om de daling van de maritieme handelsactiviteiten te compenseren. Deze evolutie werd ondersteund door de Renaissance architecten, die geïnspireerd werden door oude Romeinse monumenten. Hun vermogende klanten verwachtten villa's met een luxe die overeen kwam met hun stand binnen hun landbouw domein. Zo kregen de villa's de vorm van Romeinse monumenten, met inbegrip van buitenwerks ornamenten zoals de zuilen en de frontons. Deze architectuur breidde zich in de loop van de volgende eeuwen uit naar Zuid-Frankrijk. De regio van Aix-en-Provence heeft prachtige voorbeelden van deze domeinen. Het is in deze architectonische traditie dat Château Pérouse werd gebouwd in het begin van de 19e eeuw en het is ook in de esthetische zin dat de 65 Bastides zullen worden gebouwd.
Er volgde een rage waarin eigenaars, gezien de gunstige klimaat van de regio, dol werden op exotische planten. De maritieme handel leidde tot het invoeren van een veelheid aan planten uit de hele wereld. Zo zien we in onze regio's soorten gedijen, zoals ceders van de Libanon en de Atlas en de osagedoorn.
Een moderniteit.
De regels van duurzaam bouwen zullen worden gerespecteerd en de Bastides zullen worden uitgerust met de beste principes in isolatie en de meesten zullen zonnepanelen krijgen.
Gebouwd volgens hetzelfde stramien om harmonie te creëren, zulle ze verschillend zijn in hun afwerkingen van de buitengevel. Het geheel bied een evenwichtige en gevarieerde uitstraling.
De traditie schrijft voor dat de huizen zich in het hart van de landbouwgrond bevinden. Het is in deze geest dat het landschap, in de directe omgeving van het Landhuis, wordt gevormd middels open plekken voor de private buitenruimte terwijl de bossen worden gedeeld.