Japanse invloed
Tijdens onze eerste reis naar Japan zochten wij naar tuinen die een natuurlijke uitstraling hebben ondanks het feit dat zij bewerkt worden.
Het is misschien een verrassing voor de bezoeker om de Japanse invloed bij ons aan te treffen aangezien het hier om mediterrane tuinen gaat, maar onze algemene visie op het Park als geheel volgt de Japanse filosofie van de beleving.
Geschiedenis
De Japanse tuin heeft Chinese wortelen. Waar Japan eerst heel gesloten was ontstond er over de jaren meer interactie tussen de landen het gene leidde tot nieuwe religies, nieuwe gewoontes en nieuwe ideeën over tuinen en filosofie maar ook tot en behoefde aan assimilatie en integratie.
Het westerse idee van de Japanse tuin
Er zijn bepaalde kenmerken verbonden met de Japanse tuinen die vaak ten onrechten gezien worden als "de Japanse tuin". De oude tuinen in Japan zijn onderling heel verschillend in aanleg en beplanting maar hebben gemeenschappelijke kenmerken. De meest voor de hand liggende zijn het gebruik van lantarens, water, stapstenen en bruggen. Voor de leek is de subtiele indeling en het pad waardoor de bezoeker door de tuin geleid wordt minder zichtbaar. Wat opvalt is het gevoel van harmonie en rust.
Het beeld dat wij aan de bezoeker mee willen geven is een waarin de natuur gedeeltelijk aangepast wordt maar alleen als deze interventie een versteviging van het natuurlijke oplevert. Bij planten die van naturen schoonheid en evenwicht brengen, is er geen noodzaak om hun uiterlijk te modificeren. De Japanse filosofie is de basis van het creëren van visuele breuken die specifiek zijn voor het ontwerp van de tuinen. Of het nu in harmonie of in disharmonie is, het gaat om een gevoel van evenwicht te creëren (principe van Yin en Yang). Hierdoor co-existeren ruwe hoekige rotsen met organisch gevormde paden en waterpartijen.
Beheersing van de vegetatie
Wij vertrouwen op de structurering van plantaardige elementen om het idee te geven dat ze natuurlijk zijn geplant en dat ze de natuur sublimeren. Zij zullen zoveel mogelijk in hun oorspronkelijke staat gelaten worden. Mocht ze gesnoeid worden houden wij het benadrukken van hun natuurlijke schoonheid voor oog.
Perspectief
Door het gebruik van diepte trachten wij een algehele gevoel van ruimte te creëren. De Japanse stijl steunt op een dubbele principe van perspectief waarin de verte is weergegeven en geïntegreerd en op de co-existentie van naast elkaar geplaatste vlakken. Zo zal de ontwerper actieve plaatsen (beplant) toepassen met tussengebieden die worden ingenomen door passieve ruimten (steen of water).
Samenvoeging van stijlen
Vanaf het einde van de Shogun periode (1850) tot na 1945, opende Japan op naar het Westen en de Japanse tuinarchitecten pasten hun traditionele kennis aan de nieuwe eisen aan. Zij hebben hun authenticiteit behouden, terwijl ze zich aan hebben gepast aan mode die ergens anders vandaan kwam. Het is dus gebruikelijk om Westerse soorten te zien die geïntegreerd zijn in dit type tuin zoals de Westerse plataan (Platanus orientalis), de bloem kornoelje (Cornus florida), of de Lagerstroemia (Lagerstroemia indica).
Elementen
Steen.
Rotsen, stenen, grind en zand wordt gekozen op basis van hun grootte, kleur of textuur. De minerale element komt voor in de ruimte tussen twee vlakken, of als hoofdonderdeel van het ontwerp. In de voorouderlijke animistische cultuur geven de stenen symbolisch onderdak aan de geesten. Gepositioneerd aan de voet van een boom of neergelegd bij een rivier geven zijn richting naar de watervallen en kleinere stenen zijn te zien door het ondiepe water. Via paden en stapstenen leidt het pad de bezoeker niet zomaar ergens naartoe maar wijst het de weg naar de beste plaats om van de tuin te genieten
Water.
Naast de weerspiegeling van bomen, stenen en decoratieve objecten, is water de spiegel van de hemel. In de strikte uitvoering van de Japanse tuin is de lucht geen onderdeel van het "beeld", behalve door dit spel van reflectie. Hierdoor ontstaat een perfecte symmetrie tussen wat boven en wat beneden is.
Om een balans te creëren worden rivieren, vijvers en watervallen vaak gecombineerd met een eiland, een brug of stenen. Rivieren en watervallen kunnen een uitnodiging zijn om de tuin verder te ontdekken en hebben ook een effect op “het geluid” van de plek. Het kabbelende of vallende water, herinnert de bezoeker aan de wilde natuur. In een droge tuin, zal het water symbolisch worden vertegenwoordigd door grind.
Sculptuur en objecten.
Het gebruik maken van een stenen brug om toegang te krijgen tot een eiland is relatief nieuw. Ten eerste omdat het mineraal lang gebruikt werd in zijn ruwe staat en vaak op zijn oorspronkelijke positie bleef liggen. Lantaarns en standbeelden herinneren aan de aanwezigheid van de mens in zijn spirituele vorm.
De afbakening.
Een heg, palissade of een muur, het idee van begrenzing is niet iets absoluut. Als er perspectief is van visuele belang (uitzicht op de bergen, tempels ect.), zal dat geïntegreerd worden in het "beeld". Omgekeerd, in een kleine ruimte (stadstuinen bijvoorbeeld), zijn de grenzen van een tuin verborgen maar kunnen ook geaccentueerd zijn.
Het park
Aangezien dit een mediterrane tuin is hebben wij geprobeerd om de geest van de Japanse tuin neer te zetten door de Japanse filosofie te combineren met het gebruik van mediterrane planten. De tuin kan gezien worden als een organisch plek waarin de bezoeker zijn geest kan laten dwalen. Dit idee was de basis van het aanleggen van de rivier en haar omgeving, te zuiden van het Kasteelpark.