Australië

pdfgallery

Australië


Er is een oppervlakte van 9ha gewijd aan de Australische landschappen binnen het park, waarvan 2,5ha toegankelijk zal zijn voor bezoekers in de vorm van een reis door verschillende sfeerbeelden. Deze zullen een verkorte weergave bieden van wat Australië te bieden heeft aan mediterrane-flora.

Een kunstmatige vallei zal aangelegd worden met een rivier van 180m lang gevolgd door een 113m lange droge rivierbedding. Hierin gaan de sfeerbeelden in elkaar over om zo het idee te krijgen dat men zich in Australië bevindt.

De route zal door diverse parken gaan, te weten:

  • Eucalypt Open Forest (K) - Greater Bendigo National Park - Bendigo
  • Eucalypt Tall Open Forest (A) - Quaram Nature Reserve - Albany
  • Eucalypt Tall Open Forest (D) - Valley of the Giants - Albany
  • Eucalypt Tall Open Forest (C) - 100 Year Forest - Pemberton
  • Rainforest and Vine Thicket (G) - Yarra Ranges National Park - Yarra Valley
  • Rainforest and Vine Thicket (F) - Morton National Park - Batemans Bay
  • Rainforest and Vine Thicket (H) - Budawang National Park - Batemans Bay
  • Eucalypt Tall Open Forest (J) - openbaar bos - Dwellingup
  • Eucalypt Low Open Forest (B) - No 64 State Forest - Albany
  • Mallee Woodlands (E) - Brookfield Conservation Park - Blanchetown

Kaart van Australië met een selectie van steden, parken en biomen

https://www.chateau-perouse.com/assets/bestanden/gallery/9/304.jpg

Plattegrond van de toekomstige Australische tuin. Dit is geen statische afbeelding. Zoom in en uit (+/-) voor meer details.

Algemene Australische informatie

Australië strekt zich uit over 7.692.024 km² en scheidde zich 65 miljoen jaar geleden af van het Supercontinent Gondwana. Als gevolg hiervan zijn de planten geëvolueerd zonder te worden beïnvloed door dieren- en plantensoorten uit andere continenten. Diversiteit en specifieke kenmerken zijn het resultaat van dit vroege isolement. Hierdoor is er een zeer gecontroleerd import- en exportbeleid van planten en dieren teneinde de inheemse flora en fauna te behouden.

Australië heeft ongeveer 20.000 plantensoorten, waarvan 85% inheems. Het is mogelijk om hiervan ongeveer 8.000 mediterrane plantensoorten te identificeren. Dit cijfer is een schatting omdat er regelmatig nieuwe soorten worden ontdekt. Dit is indrukwekkend maar logisch omdat Australië zo groot is.

Veel vulkanische activiteit en abrupte klimaatsveranderingen hebben gezorgd voor de ontwikkeling van plantensoorten met een hoge weerstand tegen de lange droge periodes.

Er zijn twee mediterrane klimaat zones in Australië

  1. het zuidwestelijke gedeelte (zuidelijk van Perth)
  2. het zuidoostelijke gedeelte (onder de lijn van Adelaide-Sydney maar niet Tasmanië).

In tegenstelling tot andere regio's met een Middellandse Zee klimaat, heeft Australië in de twee gebieden geen hoge bergketens (maximaal 1.200 meter).

Een beetje geschiedenis

Buitenom onze eigen interesse heeft vele ontdekkingsreizigers en botanici belangstelling voor de mediterrane soorten getoond en dat gaf de mogelijkheid om, met name in Europa, veel soorten te laten groeien.

We kunnen niet praten over Australië zonder Jacques La Billardiere, arts en botanicus uit de 18e eeuw, te vermelden. Zijn werk leidde hem naar de Middellandse Zee (Libanon, Sardinië, Palestina). Hij citeerde één van de Arabische dichters: "Libanon, draagt de winter op zijn hoofd, de lente op zijn schouders, de herfst op zijn borst terwijl de zomer aan zijn voeten slaapt."

In 1791 maakte hij deel uit van de expeditie welke opdracht had om op zoek te gaan naar de vloot van de Graaf van La Perouse, die verdwenen was in Oceanië. Zijn reis heeft 6 jaar geduurd. Hij gebruikte de tussenstop in Kaapstad (Zuid-Afrika) om dit gebied te verkennen en nieuwe plantsoorten en variëteiten te verzamelen.

De expeditie vervolgde zijn reis en hij breidde zijn collectie uit met vele weinig bekende of slecht beschreven planten. De Billardiere en andere naturalisten hebben diverse uitstapjes over land gemaakt. De schepen van de expeditie voerde een verkenning uit ten zuidwesten van Australië en Tasmanië. Zonder in te gaan op de details van de expeditie en de historische gebeurtenissen, maakte deze het mogelijk om een collectie van meer dan 4.000 planten mee terug te brengen. Hiervan waren drie kwart onbekende soorten.

De titel die hij gaf aan zijn verhalen liet geen twijfel bestaan over de essentiële bijdrage van zijn werk: "De zoektocht naar La Perouse" (1799). Dit werd een internationale bestseller onder de naam "Novae Hollandiae plantarum specimen" en geeft een uitgebreide beschrijving van de Australische flora.

Aangaande de vegetatie

4 soorten vegetatie worden geïdentificeerd:

Het sclerofiele-bos bestaat uit hoge bomen zoals Eucalyptus en Melaleuca, waaronder struiken, zoals Grevillea en Banksia, groeien. Het grasachtige deel is onderontwikkeld. Visueel zien we een relatief hoog en open bladerdak met veel "gaten" om licht door te laten en struiken te laten groeien.

Het gemengd-bos zoals de naam al doet vermoeden wordt dit bos afgewisseld met verspreid staande bomen, struiken en dicht gras. De hoge bomen zijn schaars en in werkelijkheid nemen de struiken en grassen meer ruimte in. Dit is een voorstadium van de droge gebieden. De gemiddelde neerslag wordt minder, de vegetatie verliest hoogte en past zich aan, aan een toenemende droogte.

De kwongan is een soort kreupelhout samengesteld uit struiken en bush. Het is rijk aan plantensoorten in tegenstelling tot wat het landschap lijkt te suggereren. Het bevat 70% van de 8000 soorten die inheems zijn voor deze regio.

We verlaten het "bos" en gaan naar een struikachtige heide. Het is duidelijk dat de droogte de vegetatie al lang gedwongen heeft om met weinig tevreden te zijn. 

Kwongan is een Aboriginal woord voor een soort struik/bossig kreupelhout. Het vertegenwoordigt de overgangszone tussen de mallee en de woestijn, het lijkt op het Fynbos van Zuid Afrika. De bodem is rotsachtig, soms zanderig en geërodeerd. De vegetatie is zeer divers en omvat onder andere vele Proteaceae zoals Banksia en Hakea; geophytes als Callistemon; soorten van de familie Epacridaceae en sommige Restionaceae.

We komen uiteindelijk in een ander type landschap dat bekend staat als de "Mallee", een grasachtig landschap. Bomen en heesters groeien tot 10m hoog afgewisseld met schaarse bosjes van Eucalyptus en Melaleuca. De Mallee wordt meestal gevonden in de omgeving van Adelaide. Het kan worden vergeleken met de gemengde bossen in het westelijke deel van Australië. Er zijn hoofdzakelijk Proteaceae (Grevillea) maar ook Asteraceae (Helichrysum).

Ten aanzien van onze tuin

De implementatie van een dergelijk project vergt tijd, geduld en waakzaamheid. Elke plantensoort is kwetsbaar en vraagt aandacht. Dit is de reden waarom een tour door de tuin begeleid wordt door een professionele gids.

Het is niet de bedoeling om hier alle soorten en variëteiten die worden geplant binnen dit gebied te noemen. Hierbij een serie foto's welke de basis vormen voor de beeldvorming. De Latijnse namen van de belangrijkste plantsoorten die te zien zijn op elke foto worden vermeld.