Nationale Collectie van Eucalyptus

pdf

Nationale Collectie van Eucalyptus


Eucalyptus is een van 's werelds belangrijkste plantgeslachten. Het is het op een na grootste geslacht in Australië (Acacia is het grootste) en bevat er ongeveer 1.005 soorten en ondersoorten. Op 9 na zijn alle soorten Australisch. Zes zijn gemeenschappelijk voor Australië en New Guinée (E.alba, E.brassiana, E.confertiflora, E.papouana, E.polycarpa en E.teriticornis).

Verspeiding en leefgebieden
Eucalyptus komt van nature voor ten oosten van de 'Wallace-lijn' die verticaal van de Filippijnen naar Indonesië gaat. Het bepaalt de oostelijke grens van deze bomen (Austro-Maleise bomen). Ze zijn verspreid over alle delen van Australië behalve de extreem droge woestijngebieden van centraal-Australië en zijn zeldzaam in dichte regenwouden. Ze komen voor van zeeniveau tot ongeveer 2000m op het vasteland, maar zijn zelden te vinden op meer dan 1000m hoogte in Tasmanië.

Hun leefgebieden zijn gevarieerd, van blootgestelde kustheuvels (E.baxteri) tot blootgestelde alpiene toppen (E.pauciflora). Ze domineren de bossen in gebieden met hoge regenval en de zandgronden en rotsachtige hellingen van droge achterlandgebieden. Ze zijn een vertrouwd gezicht in alle klimaatzones van tropische tot gematigde streken.

De belangrijkste concentratie van Eucalyptus bevindt zich in het oosten van Australië van het schiereiland Cape York naar Tasmanië, zich langs het Grote Schiedings Massief zich naar het zuiden verplaatsend en zich langs de hellingen verspreidt. Eucalyptus groeit op een zeer breed scala van bodems, van goed gedraineerd tot slecht gedraineerd of zelfs drassig. Bodemsoorten bestrijken het hele spectrum van klei, leem, zand, grind en rotsachtig. Sommige soorten zijn tolerant ten opzichte van zoute gronden.

Groei gewoonten en karakteristieken
Eucalyptus heeft een enorm scala aan groei-gewoonten en functies zoals schors, gebladerte, knopvorm, bloemgrootte en -kleur en capsulevorm. E.regnans, de hoogste hardhoutboom ter wereld, rijkt tot ongeveer 100m. Daarentegen, E.vernicosa een Tasmaanse inheemse soort, kan prostaat of een kleine struik zijn.

Gebruik van Eucalyptus
Eucalyptus is een van de belangrijkste plantgeslachten voor de bosbouw, omdat er zo veel toepassingen zijn voor de planten en hun producten zijn. In Australië worden bomen voornamelijk uit natuurlijke bossen geoogst, maar gecultiveerde bossen worden steeds belangrijker. In andere delen van de wereld (Brazilië, Portugal, Zuid-Afrika, India ...) wordt meer dan 4 miljoen hectare gebruikt als Eucalyptus-plantages. Het hout wordt gebruikt voor zware engineering projecten of gezaagd voor de bouw. Een ander belangrijk gebruik van Eucalyptus is als brandstof, een belangrijke reden voor hun teelt als bosbouwgewas in de Derde Wereld waar brandstofvoorraden ernstig zijn uitgeput. Houtskool is een belangrijk product dat wordt gebruikt voor het maken van hoog kwalitatief/paritair ruwijzer en Eucalyptushout wordt hiervoor gebruikt, met name in Argentinië, Australië en Brazilië.

Environmentaal planten : Eucalyptus is al meer dan 100 jaar geplant om het milieu te verbeteren. Ze werden voor het eerst beroemd vanwege hun nut voor het opdrogen van moerassige gebieden in Italië, waar E.globulus werd geplant in de Pontijnse moerassen (Latium). E.camaldulensis werd in 1884 in Israël geintroduceerd toen het voornamelijk werd geplant om met malaria besmette moerassen bij Mikve te drogen.

Water erosie controle : voor erg geërodeerde gebieden is een combinatie van mechanische controle en het planten van bomen nodig om de grond te stabiliseren. Een beperkt aantal Eucalyptus is geschikt voor het bestrijden van bodemerosie (E.elata, E.spathulata, E.robusta ...).

Wind erosie controle : wind erosie is een groter probleem dan water erosie en komt vooral voor bij zandige bodems. De introductie van bodembedekkende planten en hoge struiken en bomen kan helpen om het oprukken van stuifzand te stoppen. In sommige gevallen is een enkele lijn van planten voldoende als een beperking, maar meestal zijn er meer nodig. Veel Eucalyptusen zijn ideaal voor wind erosie bestrijding beplantingen. Planten die de groei tot nabij het maaiveld houden, zoals een groep 'mallees', zijn de beste, maar grotere bomen kunnen in het ontwerp worden opgenomen.

Planten in een droge regio : Eucalyptus staan altijd hoog aangeschreven vanwege hun aanpassingsvermogen en sommige soorten zijn van onschatbare waarde gebleken voor het planten in droge gebieden. Bijvoorbeeld in de Negev-regio van Israël, in Zuid-Afrika en Azië.

Groenvoorziening planten : Eucalyptus is enorm populair voor tuinen en parken... Het sierkarakter van Eucalyptus is divers in vorm en kleur. Een ander kenmerk is het geurige gebladerte van vele soorten. Ze zijn uiterst waardevol voor energiebesparing omdat windscherm beplantingen, de extreme hitte van de zomer en koude in de winter, kunnen helpen aan te passen.

Collectie niveau binnen de wetenschappelijke classificatie van soorten : wij hebben onze verzameling Eucalyptus geplaatst op het niveau van de plantenstam Eucalypteae. (Myrtaceae familie, onderfamilie Myrtoideae, stam Eucalypteae, geslachten Angophora, Corymbia en Eucalyptus)

Status van de verzameling : Momenteel hebben we ter plekke 233 taxons van de plantenstam Eucalypteae.